Dünyanın En Büyük Zevki Anne olmakmış...

Anne olmadan gerçekten de bu duygunun nasıl birşey olduğu anlaşılmıyormuş. Hani herşeyde öyledir ya, başımıza gelmeden anlamayız. İşte bu da aynen böyle birşey; yani hayal edebiliyorsunuz; bebeğim olursa ne hissederim, onu ne kadar severim diye ama kesinlikle anne olduktan sonra hissettiklerini hissedemiyormuşsunuz. Ben bunu hamile olduğumu hissettiğim andan itibaren anladım. Ama hamilelikte hissedilenleri bile doğumdan sonraki duygularınızla karşılaştırınca hiçbirşeymiş onlar diyorsunuz. O bebeği gördüğünüz hele de kucağınıza aldığınız andan itibaren herşey değişiyor:) Kucağınızdaki o bebek sizin bütün hayatınız oluyor...

İşte ben de bu duyguları 9 Temmuz 2004'den beri yaşıyorum. Lara'mı gördüğüm o güzel günü asla ve asla unutmayacağım:)

İsteyen herkese anneliği tavsiye ederim:)

Sonunda.....:)

Bugün yaparım yarın yaparım derken, günler gelip geçti veee yıl 2008 oldu bile:))
Hani insanın üzerine bir rehavet gelir, beceriksizlik diz boyu olur işte benimki de öyle birşeydi sanırım. Blog oluşturmayı çok istememe rağmen birkaç denemem başarısızla sonuçlandı. "Yok artık" diyebilirsiniz ama gerçekten öyle. Tam başlayacağım bloga ne isim versem diye düşünüyordum, biraz düşündükten sonra aklıma gelen isimleri de bulamayıp "Amannnnn blogum da olmayı versin" deyip olaydan uzaklaşmıştım. Yani başarısızla sonuçlandı deyince "Bigisayar Öğretmenliği yapan bir kişi de bunu yapamazsa...." diyebilir bazılarınız, yani beni tanıyanlar:) Aman haaa, yanlışlık olmasın, olay beceriksizlik değil, üşengeçlik sadece:)) Balık burcu tembelliğimi bilenler anlayacaktır zaten beni:)

Neyse sonuç itibariyle bir dakika içinde karar verip blogu oluşturdum işte şimdi. Demekki neymiş "İsteyince oluyormuş". Eeeee meşhur Sır "The Secret" kitabının da anlattığı bu değilmi zaten...:)

Blog olayının ilk başladığı ve çok popüler olduğu dönemlerde açıkcası hiç cazip gelmemişti olay bana. Bende de işte böyle bir gariplik var. Bir olay çok popülerse bana cazip gelmiyor, olayın etkisi azalıp rüzgarı dinince benim vaktim geliyor ve "tam zamanıdır" deyip olaya giriyorum:) Facebook'da da aynısının olduğunu bizzat bildiririm. Orada da millet almış başını gitmiş ben hala olayı çözmeye çalışıyorum:))

Yani olay şudur ki benim de artık blogum var:) İçinde ağırlıklı olarak; tabiiki hayatımın en büyük aşkı kızımla ilgili şeyler olacak. Çünkü 3.5 senedir onsuz bir konuşma, onsuz bir yazı, onsuz bir hayat düşünemiyorum... Eeee tabiii arada sırada benden de birkaç konu başlığı da olacaktır. Hayatımdan, işimden, yaptıklarımdan az çok bişeylerle karşılaşabilirsiniz bu sayfalar arasında...